ΤΗ Ζ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

Μνήμη τών Αγίων Ιερομαρτύρων, τών εν Χερσώνι επισκοπησάντων, Εφραίμ, Βασιλέως, Ευγενίου, Αγαθοδώρου, Καπίτωνος, Αιθερίου καί Ελπιδίου.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Εις τό, Κύριε εκέκραξα, ψάλλομεν Προσόμοια Στιχηρά τών Αγίων τρία.

Ήχος δ'

Έδωκας σημείωσιν

Μάρτυρες αήττητοι, καί Ιεράρχαι πανεύφημοι, καί φωστήρες παγκόσμιοι, στύλοι απερίτρεπτοι, θείας Εκκλησίας, καί βάσις δογμάτων, καί οδηγοί τών ευσεβών, καί καθαιρέται πλάνης γεγόνατε, Πατέρες ουρανόφρονες, φωταγωγοί τών ψυχών ημών, τών Αγγέλων συνόμιλοι, τής Τριάδος υπέρμαχοι.

Εφραίμ ο αοίδιμος, καί Βασιλεύς ο θεόσοφος, καί Καπίτων ο μέγιστος, θείος Αγαθόδωρος, σύν τώ Ελπιδίω, καί τώ Αιθερίω, καί Ευγενίω τώ κλεινώ, λόγοις ενθέοις μακαριζέσθωσαν, οσίως γάρ βιώσαντες, καί ιερώς εναθλήσαντες, βασιλείας εδείχθησαν, ουρανίου οικήτορες.

Νεκρώσας τό φρόνημα, τό τής σαρκός αγωνίσματι, Βασιλεύς ο αοίδιμος, νεκρούς εξανέστησεν, έπικλήσει θεία, Καπίτων δέ πάλιν, ο Ιερώτατος ποιμήν, φλογός εν μέσω εστώς γηθόμενος, ωράθη ακατάφλεκτος, Αυτών πρεσβείαις Φιλάνθρωπε, ιλασμόν ημίν δώρησαι, καί τό μέγα σου έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Χαίροις ηλιόμορφε, Ηλίου άδυτον όχημα, η τόν Ήλιον λάμψασα, τόν απερινόητον, χαίρε νούς αστράπτων, θείαις φρυκτωρίαις, η λαμπηδων τής αστραπής, η διαυγάζουσα γής τά πέρατα, η όντως χρυσαυγίζουσα, η παγκαλής καί πανάμωμος, η τό φώς τό ανέσπερον, τοίς πιστοίς εξαστράψασα.

Η Σταυροθεοτοκίον

Σταυρούμενον βλέπουσα, Χριστόν η πάναγνος Δέσποινα, καί πλευράν ορυττόμενον, λόγχη η πανάμωμος, έκλαιε βοώσα, Τί τούτο Υιέ μου; τί σοι αχάριστος λαός, αποτιννύει ανθ' ών πεποίηκας, καλών αυτοίς καί σπεύδεις με, ατε κνωθή ναι παμφίλτατε, καταπλήττομαι εύσπλαγχνε, σήν εκούσιον σταύρωσιν.

Τά λοιπά τής τού Εσπερινού Ακολουθίας, κατά τήν τάξιν.

Απολυτίκιον τών Αγίων

Ήχος πλ. α'

Τά θαύματα τών αγίων σου Μαρτύρων, τείχος ακαταμάχητον ημίν δωρησάμενος, Χριστέ ο Θεός, Ταίς αυτών ικεσίαις βουλάς εθνών διασκέδασον, τής βασιλείας τά σκήπτρα κραταίωσον, ως μόνος αγαθός καί φιλάνθρωπος.

Α π ο λ υ σ ι ς

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν συνήθη Στιχολογίαν αναγινώσκονται οι Κανόνες τών Αγίων καί τού Τριωδίου κατά τήν τάξιν.

Ο Κανών τών Αγίων, ού η Ακροστιχίς.

Τόν επτάριθμον Ποιμένων χορόν σέβω. Ιωσήφ.

Ωδή α'  Ο Ειρμός

«Θαλάσσης, τό ερυθραίον πέλαγος, αβρόχοις ίχνεσιν, ο παλαιός πεζεύσας Ισραήλ, σταυροτύποις Μωσέως χερσί, τού Αμαλήκ τήν δύναμιν, εν τή ερήμω ετροπώσατο».

Ταίς θείαις, φωτοχυσίαις Μάρτυρες, περιχεόμενοι, τήν φωτοφόρον ταύτην καί φαιδράν, εορτήν υμών πάντοτε, τούς ευσεβώς γεραίροντας, παθών αχλύος εκλυτρώσασθε.

Ο Λόγος, ο τού Θεού σαρκούμενος, ημάς ανέδειξε, πανευκλεείς Ποιμένας τήν αυτού, καταγγείλαι θεότητα, τοίς πλανωμένοις Όσιοι, καί αγνωσία κινδυνεύουσι.

Ναμάτων, ζωοποιών τού Πνεύματος, αποπληρούμενοι, τούς εκτακέντας καύσωνι δεινής, αθεϊας ηρδεύσατε, καί πρός τό ύδωρ, Ένδοξοι, τής σωτηρίας ωδηγήσατε.

Θεοτοκίον

Ελύθη, τών προπατόρων Άχραντε, τό επιτίμιον, τή υπέρ νούν κυήσει σου Αγνή, καί τήν πρώτην απέλαβον, τού Παραδείσου είσοδον, μεγαλοφώνως ευφημούντές σε.

Ωδή γ'  Ο Ειρμός

«Ευφραίνεται επί σοί η Εκκλησία σου Χριστέ κράζουσα, Σύ μου ισχύς Κύριε, καί καταφυγή καί στερέωμα».

Πυρί τώ θείω τόν νούν, πεπυρωμένος Βασιλεύ πάνσοφε, οία ποιμήν άριστος, ύλην αθεϊας ενέπρησας.

Τού Πνεύματος τώ εν φωτί, τους τώ σκότει τών δεινών Ένδοξοι, πρός φωτισμόν ειλκύσατε, τού Ιερωτάτου Βαπτίσματος.

Αι τρίβοι σου πρός Θεόν, κατευθυνθείσαι Βασιλεύ άπαντας, πλάνης οδού χάριτι, πρός θεογνωσίαν επέστρεψαν.

Θεοτοκίον

Ρυόμενον τούς βροτούς τής δυναστείας τού εχθρού Πάναγνε, τόν δυνατόν Κύριον, άχραντε Παρθένε εκύησας.

Κάθισμα  Ήχος γ'

Τήν Ωραιότητα

Μύρω τής χάριτος ιερατεύσαντες, ποιμένες ώφθητε λαού θεόφρονος, καί ως αρνία καθαρά, τυθέντες προσηνέχθητε, Λόγω Αρχιποίμενι, τώ τυθέντι ως πρόβατον, Μάρτυρες Πανεύφημοι, καί φωστήρες παγκόσμιοι, διό πανηγυρίζομεν πάντες, πόθω τήν θείαν μνήμην υμών.

Θεοτοκίον

Ως αγεώργητος Παρθένε άμπελος, τόν ωραιότατον βότρυν εβλάστησας, αναπηγάζοντα ημίν, τόν οίνον τόν σωτήριον, πάντων τόν ευφραίνοντα, τάς ψυχάς καί τά σώματα, όθεν ως αιτίαν σε, τών καλών μακαρίζοντες, αεί σύν τώ Αγγέλω βοώμέν σοι. Χαίρε η Κεχαριτωμένη.

Η Σταυροθεοτοκίον

Τόν επονείδιστον Οικτίρμον θάνατον, διά σταυρώσεως εκών υπέμεινας, όν η τεκούσά σε Χριστέ, ορώσα ετιτρώσκετο, ής ταίς παρακλήσεσι, διά σπλάγχνα ελέους σου, μόνε υπεράγαθε, καί φιλάνθρωπε Κύριε, οικτείρησον καί σώσον τόν κόσμον, ο αίρων τήν τούτου αμαρτίαν.

Ωδή δ'  Ο Ειρμός

«Επαρθέντα σε ιδούσα η Εκκλησία, επί Σταυρού τόν Ήλιον, τής δικαιοσύνης, έστη έν τή τάξει αυτής, εικότως κραυγάζουσα, Δόξα τή δυνάμει σου Κύριε».

Ιερώτατος Μαρτύρων χορός υμνείσθω, Ιερωσύνης χάριτι, καί τής μαρτυρίας, καταγλαϊζόμενος, καί μέλπων γηθόμενος, Δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.

Θεοφόροι κυβερνήται τής Εκκλησίας, Εφραίμ καί Αγαθόδωρος, Βασιλεύς Καπίτων, Ευγένιος, Ελπίδιος καί θείος Αιθέριος, Πνεύματι Αγίω εδείχθησαν.

Μεμυημένοι τά θεία θείοι Πατέρες, λαούς εν οσιότητι καί δικαιοσύνη, όντως εποιμάνατε, καί τέλος μακάριον, διά μαρτυρίου εδέξασθε.

Οι θανόντες απιστία τού τεθνηκότος, τή ανεγέρσει έτυχον ζωής, αιωνίου διά σού πιστεύσαντες, Χριστώ τώ Θεώ ημών, Μάρτυς Βασιλεύ ιερώτατε.

Θεοτοκίον

Νενεκρωμένους εζώωσας τούς ανθρώπους, Ζωήν τήν ενυπόστατον τεκούσα Παρθένε, υπέρ πάσαν έννοιαν, Χριστόν τόν Θεόν ημών, άνθρωπον δι' οίκτον γενόμενον.

Ωδή ε'  Ο Ειρμός

«Σύ Κύριέ μου φώς, εις τόν κόσμον ελήλυθας, φώς άγιον επιστρέφον, εκ ζοφώδους αγνοίας, τούς πίστει ανυμνούντάς σε».

Ποτήριον σεπτού, μαρτυρίου επίετε, τό όνομα Κυρίου, θεοφόροι Πατέρες, πιστώς επικαλούμενoι.

Ο μόνος τοίς νεκροίς, επιπνέων ανάστασιν, εντεύξει σου τόν θανόν τα, βασιλεύ ανεγείρει, λαμπρύνων σου τό κήρυγμα.

Ισότιμον Πατρί, τόν Υιόν καταγγέλλοντες, πολύθεον τυραννίδα, τής ειδωλομανίας, Πατέρες εμειώσατε.

Θεοτοκίον

Μακάριός εστιν, ο λαός ο γινώσκων σε, Πανάμωμε τού Δεσπότου, τών απάντων Μητέρα, καί πόθω μακαρίζων σε.

Ωδή ς'  Ο Ειρμός

«Θύσω σοι, μετά φωνής αίνέσεως Κύριε, η Εκκλησία βοά σοι, εκ δαιμόνων λύθρου κεκαθαρμένη, τώ δι' οίκτον, εκ τής πλευράς σου ρεύσαντι αίματι».

Επαίνοις, Αγαθόδωρόν τε καί Ευγένιον, καί Βασιλέα τόν μέγαν, καί σοφόν Ελπίδιον στέψωμεν, Ιεράρχας, καί γενναίους υπάρχοντας Μάρτυρας.

Νομίμοις, τεθραμμένοι τού Πνεύματος Πάνσοφοι, τοίς ανομούσι τούς νόμους, τούς σωτηριώδεις παρατιθέντες, ευσεβείας, πρός τό φέγγος αυτούς εφειλκύσατε.

Ώφθητε, διαφόρων εκ πόλεων θρέμματα, ενός Ποιμένες λαού δέ, καί τής θείας πόλεως κληρονόμοι, ήν οικούσιν, οι Θεόν θεραπεύοντες Μάρτυρες.

Θεοτοκίον

Νόμου σε, αι σκιαί Προφητών τε αινίγματα, προδιετύπουν Παρθένε, τήν αρρήτω λόγω κυοφορίαν, εσχηκυίαν, διασώζουσαν κόσμον πανάμωμε.

Τό Μαρτυρικόν τού τυχόντος ήχου.

Συναξάριον

Τή Ζ' τού αυτού μηνός, μνήμη τών Αγίων Ιερομαρτύρων, τών εν Χερσώνι επισκοπησάντων, Εφραίμ, Βασιλέως, Ευγενίου, Αγαθοδώρου, Ελπιδίου, Καπίτωνος καί Αιθερίου.

Στίχοι

·        Μή τήν κεφαλήν τοίς αγάλμασι κλίνων,

·        Εφραίμ αγάλλη, τή τομή ταύτην κλίνων.

·        Συρείς Βασιλεύς χερσί δεισιδαιμόνων,

·        Χείρας διασπά δεισιδαίμονος πλάνης.

·        τριάς σύναθλος τού Προφήτου τόν λόγων,

·        «Εις μάστιγας δέδωκα τόν νώτον», λέγει.

·        Επήρε χείρας εις προσευχήν Καπίτων

·        Καί πρός Θεόν μετήρεν εξάρας πόδας.

·        Εκ τού Ποταμού πρός Θεόν χωρείς Πάτερ,

·        Τόν εν ποταμώ σαρκικώς λελουμένον.

·        Εβδομάτη πατέρας μόρος ήρπασεν επτά αριθμώ.

Τή αυτή ημέρα, Νέστωρ καί Αρκάδιος, επίσκοποι Τριμυθούντος, εν ειρήνη τελειούνται.

Στίχοι

·        Τής Τριμυθούντος Ποιμένες καλοί δύο,

·        Εν τή καλή σκιρτώσι τής Εδέμ πόα.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τού Οσίου Πατρός ημών Παύλου τού Απλού.

Στίχοι

·        Γήθεν μεταστάς πρός Θεόν Παύλος Λόγον,

·        Τής απλότη ος πολλαπλά στέφη λάβοι.

Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείαις, ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.

Ωδή ζ'  Ο Ειρμός

«Eν τή καμίνω, Αβραμιαίοι παίδες τή Περσική, πόθω ευσεβείας μάλλον ή τή φλογί, πυρπολούμενοι εκραύγαζον, Ευλογημένος εί, εν τώ ναώ τής δόξης σου Κύριε».

Χαίρων εισήλθες Πάτερ Καπίτων, πρός τήν κάμινον, μένεις ού φλεχθείς δέ, Παίδες ώσπερ οι τρείς, τούς απίστους εξαιρούμενος, πυρός τού μέλλοντος, Πιστωθέντας τοίς θείοις σου θαύμασιν.

Ού δειλιάσας, ου φοβηθείς τό επίταγμα, Πάτερ Ιερέ Καπίτων, τήν ιεράν, αμπεχόνην Περιβέβλησαι, ταύτη τούς άνθρακας, τού πυρός επιφέρων μακάριε.

Ρύμην επέσχες, τής αγνωσίας θείοις λόγοις σου, γνώσιν ευσεσεβείας άπασιν επιτιθείς, τοίς εις βάθη ολισθήσασι, τής ματαιότητος, Ιερουργέ Καπίτων θεόληπτε.

Θεοτοκίον

Ο διαπλάσας, χειρί τήν Εύαν Λόγος Θεού, Κόρη, αναπλάσαι, άπαντας βουληθείς, εκ γαστρός σου διαπλάττεται, αρχήν δεχόμενος, ο τώ Πατρί καί Πνεύματι σύνθρονος.

Ωδή η'  Ο Ειρμός

«Χείρας εκπετάσας Δανιήλ, λεόντων χάσματα, εν λάκκω έφραξε, πυρός δέ δύναμιν έσβεσαν, αρετήν περιζωσάμενοι, οι ευσεβείας ερασταί, Παίδες κραυγάζοντες, Ευλογείτε, πάντα τά έργα Κυρίου τόν Κύριον».

Νεκρούμενοι πόνοις τής σαρκός, ζωήν αθάνατον, προεξενήσατε, Πατέρες Όσιοι άπασι, τοίς νεκροίς θεοίς λατρεύουσι, οί καί σωθέντες σύν υμίν, αεί κραυγάζουσιν, Ευλογείτε, πάντα τά έργα Κυρίου τόν Κύριον.

Συμφώνως Ευγένιον Πιστοί καί Αγαθόδωρον, Εφραίμ, Ελπίδιον, σύν Αιθερίωνι, μέλψωμεν Βασιλέα καί Καπίτωνα, ως καθαιρέτας τού εχθρού, καί Ιεράρχας Χριστού, ώ βοώμεν, Πάντα τά έργα υμνείτε τόν Κύριον.

Ευφράνας λαούς Πάτερ σοφέ, τοίς σοίς διδάγμασι, νύν μεταβέβηκας, πρός τήν ανέσπερον έλλαμψιν, ευφροσύνην πρός αϊδιον, τών σών καμάτων αμοιβάς υποδεχόμενος, καί κραυγάζων, Πάντα τά έργα υμνείτε τόν Κύριον.

Βότρυες τής αμπέλου τής ζωής, Μακαριώτατοι, νύν χρηματίζοντες, οίνον εκβλύζετε, πάντοτε, ιαμάτων καί ευφραίνετε, πάντων καρδίας, τών πιστώς ανευφημούντων υμάς, καί βοώντων, Πάντα τά έργα υμνείτε τόν Κύριον.

Θεοτοκίον

Ωράθη ως άνθρωπος εκ σού, αποτικτόμενος ο υπερούσιος, διπλούς ταίς φύσεσιν, Άχραντε, ενεργείαις καί θελήσεσιν, οίς ωμοιώθη βουληθείς, εμφανιζόμενος, ώ βοώμεν, Πάντα τά έργα υμνείτε τόν Κύριον.

Ωδή θ'  Ο Ειρμός

«Λίθος αχειρότμητος όρους εξ αλαξεύτου σου Παρθένε, ακρογωνιαίος ετμήθη Χριστός, συνάψας τάς διεστώσας φυσεις, διό επαγαλλόμενοι, σέ Θεοτόκε μεγαλύνομεν».

Ιερομαρτύρων Αγίων τήν ιεράν τελούντες μνήμην, ύμνοις Ιεροίς δεύτε πάντες, μεγαλοφώνως αυτούς τιμήσωμεν, υπέρ ημών πρεσβεύοντας, τώ πανοικτίρμονι Θεώ ημών.

Ώφθητε ως τίμιοι λίθοι, επί τής γής από αθέων, Μάρτυρες συρόμενοι θείοι, καί τής απάτης τά οχυρώματα, σθένει Θεού συντρίβοντες, όθεν αξίως μακαρίζεσθε.

Σήμερον η πόλις Χερσώνος, υμών τήν μνήμην εορτάζει, ταύτης γάρ εδείχθητε πύργοι, καί θείοι στύλοι καί οχυρώματα, ποιμένες καί διδάσκαλοι, καί πρεσβευταί θεομακάριστοι.

Ήδη τοίς χοροίς τών Aγγέλων, χορός Πατέρων ηριθμήθη, Ευγένιος, Εφραίμ καί Καπίτων, Ελπίδιός τε καί ο Αιθέριος, καί Βασιλεύς ο ένδοξος, καί θεόφρον Αγαθόδωρος.

Θεοτοκίον

Φέρουσα Χριστόν εν αγκάλαις, χειρί τόν φέροντα τά πάντα, η Θεοχαρίτωτος Κόρη, εκπληττομένη εβόα λέγουσα, Πώς καί Υιόν γνωρίζω σε, καί Ποιητήν μου ακατάληπτε;

Τό Φωταγωγικόν τού τυχόντος Ήχου.

Εις τόν Στίχον τών Αίνων, τό έν τώ Tριωδίω Ιδιόμελον τής ημέρας, μετά τών επομένων αυτώ.

Η λοιπή Ακολουθία, η α' Ώρα, ως η συνήθεια, καί Απόλυσις